Łamanie tekstu zasady
Pierwsze strony każdej książki zawierają wiele szczegółowych informacji o niej samej. Przede wszystkim informacje stricte bibliograficzne, czyli nazwisko autora publikacji, ewentualnie autora przekładu, miejsce, datę i nazwę wydawnictwa. Oprócz tych danych zawsze pojawia się nazwa firmy, która dokonała składu oraz łamania tekstu. Te tajemnicze terminy dotyczą technicznych aspektów wydawnictwa i raczej nie interesują czytelnika, z wyjątkiem osób z branży oczywiście.
Skład i łamanie tekstu, co oznaczają?
Skład tekstu to termin wywodzący się z uwarunkowań historycznych, gdy to zecer pieczołowicie układał ręcznie tekst z poszczególnych czcionek lub wierszy linotypowych. Dzisiaj czynność ta nazywa etap przygotowania tekstu do wgrania do programu graficznego. Treść najpierw się przepisuje lub skanuje a następnie przetwarza do programu edycyjnego. Celem składu jest takie sformatowanie tekstu, by można było swobodnie i komfortowo czytać.
Łamanie tekstu to kolejny etap przygotowalni, który polega na obróbce wlanego wcześniej do programu graficznego tekstu. Autor wykonujący czynność łamania tekstu musi ułożyć tekst w szpaltach, zaprojektować czcionkę, wykonać grafiki pagin górnych oraz dolnych, wlać zdjęcia, dokonać podziału wyrazów i wkomponować w treść zdjęcia. Termin łamanie tekstu dotyczy wydawnictw książkowych lub gazetowych, czyli takich, które zawierają przede wszystkim słowo pisane. Nie stosuje się go natomiast do mniejszych form typu ulotka, plakat, folderek, tam mówi się o projektowaniu materiału.
Więcej o składzie i łamaniu tekstu możesz przeczytać na stronie studia graficznego Grafpa.
Zasady łamania tekstu
Aby zacząć łamanie tekstu musi on znaleźć się w edytorze tekstowym w postaci najczystszej, bez grafiki, wyznaczników stylu, funkcji shift + enter, wszelkich zmian wprowadzanych ręcznie w Wordzie. Gdy treść publikacji zostanie już wlana do programu, wystarczy kliknąć w shift+enter, a cały tekst wgrywa się i rozkłada automatycznie.
Następnym etapem jest nadanie tekstowi odpowiednich stylów. Plik tekstowy po wlaniu do programu jest chaotyczny, posiada różnej wielkości litery, różne czcionki i barwy. Zadaniem osoby wykonującej łamanie tekstu jest wprowadzenie spójnego wyglądu, nadaniu całemu tekstowi jednakowych cech edycji. Pracując w programie Indesign wiele z tych czynności wykonuje on automatycznie, wystarczy użyć właściwych komend. Jednak należy to zrobić świadomie, by nie pozbawić tekstu cech, które w przypadku błędu, trzeba będzie wykonać samodzielnie. Przy dobrej znajomości programu graficznego praca może postępować bez większych przeszkód.
O czym musi pamiętać każdy grafik
Przygotowując tekst do druku każdy grafik musi pamiętać o kilku żelaznych zasadach. Pierwszą z nich jest konieczność pozostawienia na stronie tzw. spadów, które umożliwiają drukarni właściwe docięcie stron z marginesem błędu, jaki może pojawić się przy drobnych przesunięciach w trakcie druku. Do spadu przeznacza się zwykle tło lub zdjęcie, nigdy tekst.
Równie istotnym jest pozostawienie marginesów na każdej stronie wydawnictwa. Powinien on być większy niż 2mm, w przeciwnym razie publikację naraża się na ryzyko ucięcia tekstu.
